Η νόσος Πάρκινσον επηρεάζει κυρίως ηλικιωμένους ανθρώπους, επιβραδύνοντας τις λειτουργίες του σώματος και επηρεάζοντας την ικανότητά τους να ελέγχουν τις κινήσεις τους. 

Η Neuraxpharm παρέχει εναλλακτικές φαρμακευτικές λύσεις για την αντιμετώπιση της νόσου Πάρκινσον και μόλις ο γιατρός σας εξακριβώσει ποιες είναι οι συγκεκριμένες ανάγκες σας, μπορεί να συνταγογραφήσει το προϊόν που προσαρμόζεται καλύτερα στις ανάγκες και την πάθησή σας.

Μάθετε για τα συμπτώματα, τη διάγνωση και τη θεραπεία.

Τι είναι η νόσος Πάρκινσον;

Η νόσος Πάρκινσον (ΝΠ) είναι μια προοδευτική νευροεκφυλιστική πάθηση. Αυτό σημαίνει ότι τα συμπτώματα ξεκινούν σταδιακά και χειροτερεύουν σιγά-σιγά, με την πάροδο του χρόνου. Η ΝΠ επηρεάζει την υγεία των νευρικών κυττάρων του εγκεφάλου (νευρώνες) που ελέγχουν την κίνηση, με αποτέλεσμα να επηρεάζονται πολλές σωματικές λειτουργίες και κινήσεις.

Ποιοι είναι οι κύριοι τύποι της νόσου Πάρκινσον;

Η νόσος Πάρκινσον ανήκει σε μια ομάδα παθήσεων που ονομάζεται παρκινσονισμός. Αυτός είναι ένας γενικός όρος που περιλαμβάνει επίσης άλλες παθήσεις με παρόμοια συμπτώματα (όπως, για παράδειγμα, τρόμος, αργές κινήσεις, μυϊκή δυσκαμψία και προβλήματα στο περπάτημα).

Η νόσος Πάρκινσον είναι η πιο κοινή νευροεκφυλιστική αιτία παρκινσονισμού. Άλλες παθήσεις παρκινσονισμού αποκαλούνται μερικές φορές «άτυπος παρκινσονισμός» ή «σύνδρομα Πάρκινσον-plus». Αυτές οι παθήσεις συνήθως έχουν χειρότερη πρόγνωση από τη ΝΠ και δεν ανταποκρίνονται στην παραδοσιακή θεραπεία για ΝΠ, η οποία επικεντρώνεται στην αύξηση των επιπέδων ντοπαμίνης. 

Πόσοι άνθρωποι πάσχουν από Πάρκινσον;

Το 2016, η Μελέτη Παγκόσμιας Νοσοεπιβάρυνσης της Δημόσιας Υγείας (Global Burden of Disease Study) υπολόγισε ότι περίπου 6,1 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως πάσχουν από Πάρκινσον. Αυτός ο αριθμός αποτελεί σημαντική αύξηση από τους 2,5 εκατομμύρια πάσχοντες το 1990. Στην ΕΕ, εκτιμάται ότι η πάθηση προσβάλλει 1,2 εκατομμύρια ανθρώπους.

Σύμφωνα με την ίδια έκθεση, υπολογίστηκε ότι μέχρι το 2040, ο αριθμός των ανθρώπων που πάσχουν από Πάρκινσον θα πλησιάζει τα 13 εκατομμύρια. Αυτή η εκτιμώμενη αύξηση οφείλεται στο ότι:

  • Σε πολλούς ανθρώπους δεν γίνεται διάγνωση.
  • Ο επιπολασμός της ΝΠ αυξάνεται σημαντικά με την ηλικία και οι άνθρωποι ζουν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα της νόσου Πάρκινσον διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο. Συνήθως ξεκινούν ανεπαίσθητα, με αποτέλεσμα να περνούν απαρατήρητα για αρκετό χρόνο.

Ποια είναι τα συμπτώματα της νόσου Πάρκινσον;

Τα συμπτώματα χωρίζονται σε κινητικά συμπτώματα (εκείνα που αφορούν τις κινήσεις) και μη κινητικά συμπτώματα (τα οποία δεν αφορούν τις κινήσεις). Υπάρχουν τρία κύρια συμπτώματα και πολλά άλλα δευτερεύοντα συμπτώματα που γίνονται λιγότερο αισθητά, αλλά παρ’ όλα αυτά μπορούν να επηρεάσουν την ποιότητα ζωής του ασθενή.

Τα συμπτώματα διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο και συνήθως δεν τα εμφανίζει όλα ο κάθε ασθενής με ΝΠ.

Κινητήρια συμπτώματα

Τα τρία κύρια συμπτώματα που σχετίζονται με τη νόσο Πάρκινσον επηρεάζουν το σώμα. Αυτά είναι:

  • Τρόμος (τρεμούλιασμα στα χέρια, στα πόδια ή το κεφάλι)
  • Μυϊκή δυσκαμψία.
  • Βραδύτητα των κινήσεων (γνωστή και ως βραδυκινησία).

Στα σωματικά συμπτώματα περιλαμβάνονται επίσης:

  • Προβλήματα ισορροπίας.
  • Απώλεια αίσθησης της οσμής.
  • Δυσκοιλιότητα, ακράτεια ή σεξουαλική δυσλειτουργία.
  • Προβλήματα με τον ύπνο.
  • Δυσκολία στο μάσημα, την κατάποση ή τον λόγο.

Μη κινητικά συμπτώματα

  • Αισθήματα κατάθλιψης και άγχους.
  • Κόπωση.
  • Γνωστικά προβλήματα, όπως απώλεια μνήμης και δυσκολίες στη σκέψη ή τον συλλογισμό.
  • Συμπεριφορικά προβλήματα, όπως οι παρορμητικές ενέργειες και οι αλλαγές στην προσωπικότητα, όπως για παράδειγμα, όταν ένας εξωστρεφής άνθρωπος αποσύρεται κοινωνικά.

Ποια είναι τα στάδια της νόσου Πάρκινσον;

Αρχικά, τα συμπτώματα είναι συνήθως πολύ ήπια και συχνά περνούν απαρατήρητα, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε καθυστερημένη διάγνωση. Τα συμπτώματα συνήθως αρχίζουν από τη μία πλευρά του σώματος, αλλά καταλήγουν εν τέλει να επηρεάζουν και τις δύο πλευρές.

Η εξέλιξη της ΝΠ μπορεί να διαφέρει σημαντικά από το ένα άτομο στο άλλο, με αποτέλεσμα να είναι δύσκολο να προβλεφθεί πόσο γρήγορα θα εξελιχθεί μια συγκεκριμένη περίπτωση Πάρκινσον. Πολλοί άνθρωποι διαπιστώνουν επίσης ότι τα συμπτώματά τους παρουσιάζουν καθημερινές διακυμάνσεις, με αποτέλεσμα να τους επηρεάζουν λιγότερο ή περισσότερο ανάλογα με την ημέρα.

Στα αρχικά στάδια, το τρεμούλιασμα στο χέρι ή στα δάχτυλα είναι συχνό σύμπτωμα. Με την πάροδο του χρόνου αυτό το φαινόμενο μπορεί σταδιακά να επιδεινωθεί, μέχρι που γίνονται πια δύσκολες οι απλές, καθημερινές δραστηριότητες, όπως η κατανάλωση φαγητού. Το τρεμούλιασμα μπορεί να εκδηλωθεί και σε άλλα μέρη του σώματος.

Επίσης, οι κινήσεις μπορεί να παρουσιάσουν σταδιακή επιβράδυνση. Στα όψιμα στάδια της νόσου Πάρκινσον, οι ασθενείς συχνά αντιμετωπίζουν δυσκολίες με το περπάτημα και μπορεί να καταφύγουν σε μικρά, συρτά βήματα για να μετακινούνται.

Το άλλο κύριο σύμπτωμα, η μυϊκή δυσκαμψία, μπορεί να εξελιχθεί μέχρι το σημείο όπου οι ασθενείς δυσκολεύονται να σχηματίσουν εκφράσεις του προσώπου, ενώ μπορεί επίσης να προκαλέσει επώδυνες μυϊκές κράμπες.

Η ανταπόκριση ενός ανθρώπου στη φαρμακευτική αγωγή μπορεί επίσης να αλλάξει με την πάροδο του χρόνου. Η φαρμακευτική αγωγή μπορεί αρχικά να οδηγήσει σε σαφή βελτίωση, αλλά η αποτελεσματικότητά της ενδέχεται να μειωθεί ή να μην είναι συνεπής όσο περνάει ο χρόνος, ενώ ενδέχεται να χρειαστεί και προσαρμογή καθώς εξελίσσεται η νόσος.

Ποιες είναι οι πρώτες ενδείξεις της νόσου Πάρκινσον;

Η εξέλιξη της ΝΠ είναι διαφέρει από άνθρωπο σε άνθρωπο, αλλά συνήθως τα συμπτώματα είναι ήπια στην αρχή και συχνά περνούν απαρατήρητα στα πρώτα στάδια. Τα συμπτώματα συνήθως αρχίζουν από τη μία πλευρά του σώματος και εν τέλει επηρεάζουν και τις δύο πλευρές. Συχνά, η ΠΝ ξεκινά με τρεμούλιασμα του χεριού ή των δαχτύλων.

Αίτια, παράγοντες κινδύνου και προσδόκιμο ζωής

Δεν είναι γνωστό γιατί ακριβώς οι άνθρωποι παθαίνουν Πάρκινσον, αλλά τα συμπτώματα πυροδοτούνται όταν τα νευρικά κύτταρα που παράγουν ντοπαμίνη στον εγκέφαλο αποδυναμώνονται και νεκρώνονται. Οι ερευνητές θεωρούν ότι ο θάνατος αυτών των νευρικών κυττάρων σχετίζεται με έναν συνδυασμό ηλικίας, γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων, όπως η έκθεση σε ορισμένες χημικές ουσίες.

Γνωστοί παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη ΝΠ είναι η έκθεση σε μυκητοκτόνα και φυτοφάρμακα, όπως τα maneb, rotenone και paraquat, καθώς και η εγκεφαλική βλάβη από τραυματισμό.

Τι προκαλεί τη νόσο Πάρκινσον;

Οι χημικές ουσίες στον εγκέφαλο που ονομάζονται νευροδιαβιβαστές βοηθούν στον έλεγχο των κινήσεων του σώματος, μεταφέροντας μηνύματα μεταξύ των νευρικών κυττάρων και του υπόλοιπου σώματος. Ένας από τους σημαντικότερους νευροδιαβιβαστές σε αυτή τη διαδικασία είναι η ντοπαμίνη. Σε ανθρώπους που πάσχουν από ΝΠ, περίπου το 70–80% των κυττάρων που παράγουν ντοπαμίνη παρουσιάζουν αλλοιώσεις και τελικά νεκρώνονται.

Αυτή η διαδικασία ονομάζεται νευροεκφυλισμός. Σημαίνει ότι οι άνθρωποι που πάσχουν από ΝΠ έχουν χαμηλά επίπεδα ντοπαμίνης στο τμήμα του εγκεφάλου που ελέγχει τις κινήσεις και την ισορροπία. Τα συμπτώματα του Πάρκινσον εμφανίζονται επειδή τα νευρικά κύτταρα δεν έχουν πλέον τη δυνατότητα να μεταδίδουν τα σωστά μηνύματα που χρειάζονται για τον έλεγχο των κινήσεων του σώματος.

Είναι κληρονομική η νόσος Πάρκινσον;

Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα παιδιά μπορεί να κληρονομήσουν από τους γονείς τους ένα ελαττωματικό γονίδιο, με αποτέλεσμα να κληρονομήσουν τη νόσο Πάρκινσον, αλλά αυτό το φαινόμενο είναι εξαιρετικά σπάνιο, και σε γενικές γραμμές η ασθένεια δεν είναι κληρονομική.

Ποιοι άνθρωποι παθαίνουν Πάρκινσον;

Η νόσος Πάρκινσον επηρεάζει ανθρώπους ανεξαρτήτως φυλής και υπόβαθρου. Η πιθανότητα εκδήλωσης της νόσου αυξάνεται με την ηλικία, αλλά εκτιμάται ότι περίπου στο 4% των ανθρώπων που πάσχουν από Πάρκινσον η διάγνωση γίνεται πριν από την ηλικία των 50 ετών.

Οι άνδρες είναι πιο πιθανό να πάθουν ΝΠ από τις γυναίκες. Ορισμένες έρευνες υποστηρίζουν ότι γίνεται διάγνωση της ΝΠ σε διπλάσιους άνδρες από γυναίκες και ότι οι γυναίκες είναι κατά μέσο όρο 2,1 χρόνια μεγαλύτερες από τους άνδρες όταν γίνεται η διάγνωση.

Πόσο καιρό μπορεί να ζήσει κανείς όταν πάσχει από νόσο Πάρκινσον;

Η νόσος Πάρκινσον είναι μια δια βίου ασθένεια που επηρεάζει σημαντικά την καθημερινή ζωή και μπορεί να καταστήσει τους ασθενείς πιο ευπαθείς σε άλλες ασθένειες και λοιμώξεις. Ωστόσο, χάρη στην επιστημονική πρόοδο στον τομέα της θεραπείας, οι περισσότεροι πάσχοντες έχουν φυσιολογικό ή σχεδόν φυσιολογικό προσδόκιμο ζωής.

Διάγνωση

Οι γιατροί βασίζονται σε διάφορα είδη αξιολόγησης, προκειμένου να καθορίσουν αν κάποιος άνθρωπος πάσχει από Πάρκινσον. Μπορούν επίσης να βασιστούν σε ορισμένες εξετάσεις για να αποκλείσουν άλλες παθήσεις.

Πώς γίνεται η διάγνωση της νόσου Πάρκινσον;

Η διάγνωση της νόσου Πάρκινσον μπορεί να παρουσιάσει δυσκολίες, για διάφορους λόγους. Στα αρχικά στάδια, τα συμπτώματα είναι συχνά ήπια, με αποτέλεσμα οι γιατροί να μην είναι βέβαιοι ότι προκαλούνται από τη νόσο Πάρκινσον. Τα συμπτώματα μπορεί να διαφέρουν σημαντικά από άνθρωπο σε άνθρωπο, ενώ άλλες ασθένειες (όπως ο ιδιοπαθής τρόμος και η νόσος του Αλτσχάιμερ) έχουν παρόμοια συμπτώματα που μπορεί να οδηγήσουν σε λανθασμένη διάγνωση.

Ο άλλος παράγοντας που καθιστά δύσκολη τη διάγνωση της ΝΣ είναι ότι δεν υπάρχει μία μοναδική εξέταση για την πάθηση. Οι ειδικοί μπορούν να βασιστούν σε μια σειρά από εξετάσεις που τους βοηθούν να αποκλείσουν άλλες παθήσεις, μα η διάγνωση γίνεται κυρίως με βάση τα συνδυαστικά αποτελέσματα των παρακάτω:

  • Αξιολόγηση των συμπτωμάτων του ασθενή.
  • Αξιολόγηση του ιατρικού ιστορικού του ασθενή.
  • Λεπτομερής φυσική εξέταση.

Εξετάσεις για τη διάγνωση της νόσου Πάρκινσον

Οι γιατροί μπορούν να χρησιμοποιήσουν μία ή περισσότερες από τις ακόλουθες εξετάσεις για να αποκλείσουν άλλες παθήσεις:

  • Τομογραφία SPECT (υπολογιστική τομογραφία εκπομπής απλών φωτονίων): Αυτή η εξέταση μπορεί να συμβάλει στο να προσδιοριστεί εάν υφίσταται απώλεια κυττάρων που παράγουν ντοπαμίνη στον εγκέφαλο, το οποίο μπορεί να υποδεικνύει την ύπαρξη ΝΠ.
  • Αξονική τομογραφία: Αυτές οι ακτινογραφίες του εγκεφάλου μπορούν να συμβάλουν στον αποκλεισμό αγγειακών παθήσεων και όγκων.
  • Μαγνητική τομογραφία: Σε αυτήν την εξέταση, χρησιμοποιούνται μαγνητικά φορτία για τον σχηματισμό εικόνων του εγκεφάλου. Αυτές οι εικόνες συμβάλλουν στη διάκριση της νόσου Πάρκινσον από παρόμοιες παθήσεις, όπως η προϊούσα υπερπυρηνική παράλυση (PSP) και η ατροφία πολλαπλών συστημάτων (MSA).
  • Εξετάσεις αίματος: Μια σειρά από εξετάσεις αίματος μπορεί να συμβάλει στον αποκλεισμό παθήσεων όπως μη φυσιολογικά επίπεδα ορμονών του θυρεοειδούς ή βλάβη στο ήπαρ.

Αντιμετώπιση και φαρμακευτική αγωγή

Παρότι δεν υπάρχει μία μοναδική θεραπευτική αντιμετώπιση που να θεραπεύει ριζικά τη νόσο Πάρκινσον, υπάρχουν πολλά φάρμακα και θεραπείες που μπορούν να συμβάλουν στη διατήρηση των συμπτωμάτων που προξενεί υπό έλεγχο.

Πώς αντιμετωπίζεται η νόσος Πάρκινσον;

Υπάρχουν διάφορα φάρμακα που συμβάλλουν στη βελτίωση των συμπτωμάτων της ΝΠ. Οι υποστηρικτικές θεραπείες όπως η φυσιοθεραπεία, η λογοθεραπεία και η γλωσσική θεραπεία, καθώς και η εργοθεραπεία μπορούν επίσης να κάνουν μεγάλη διαφορά όσον αφορά τη δυνατότητα των ασθενών να συνεχίσουν να ζουν ανεξάρτητα.

Φαρμακευτική αγωγή

Πολλά φάρμακα μπορεί αρχικά να οδηγήσουν σε προφανή βελτίωση, αλλά η αποτελεσματικότητά τους ενδέχεται να μειωθεί ή να μην είναι συνεπής με την πάροδο του χρόνου, ενώ μπορεί να χρειαστεί και προσαρμογή τους καθώς εξελίσσεται η νόσος.

Τα συμπτώματα της ΝΠ συνδέονται με τη μείωση των επιπέδων ντοπαμίνης στον εγκέφαλο. Ωστόσο, δεν είναι δυνατόν να χορηγηθεί ντοπαμίνη ως θεραπεία, επειδή δεν μπορεί να εισχωρήσει στον εγκέφαλο, όπου υπάρχει ανάγκη αύξησής της. Αυτό σημαίνει ότι τα περισσότερα φάρμακα επικεντρώνονται στην αύξηση των επιπέδων ντοπαμίνης με άλλους τρόπους.

Στα φάρμακα περιλαμβάνονται τα εξής:

  • Ντοπαμινεργικοί παράγοντες: Στόχος τους είναι η αύξηση της ντοπαμίνης στον εγκέφαλο ή η μίμηση των επιδράσεων της ντοπαμίνης (αγωνιστές ντοπαμίνης).
  • Αναστολείς μονοαμινοξειδάσης Β: Αυτά τα φάρμακα συμβάλλουν στην αύξηση των επιπέδων ντοπαμίνης και είναι χρήσιμα στα αρχικά στάδια της ΝΠ.
  • Αναστολείς της κατεχολ-Ο-μεθυλοτρανσφεράσης (COMT):Αυτά τα φάρμακα χορηγούνται παράλληλα με έναν ντοπαμινεργικό παράγοντα, ώστε να παρατείνουν τη δράση του και συνήθως συνταγογραφούνται στα όψιμα στάδια της νόσου Πάρκινσον
Κάθε φάρμακο προκαλεί διάφορες ανεπιθύμητες ενέργειες, οι οποίες πρέπει πάντα να λαμβάνονται υπόψη και να συζητούνται με τον γιατρό πριν από τη λήψη του φαρμάκου. Η φαρμακευτική αγωγή μπορεί να πάρει διάφορες μορφές, συμπεριλαμβανομένων των δισκίων, ενέσιμης μορφής και γέλης, παρέχοντας στους ασθενείς ένα ευρύ φάσμα επιλογών ανάλογα με τις προσωπικές τους ανάγκες.

Θεραπεία

Πολλοί άνθρωποι που πάσχουν από Πάρκινσον διαπιστώνουν ότι οι υποστηρικτικές θεραπείες βοηθούν στη διαχείριση ορισμένων συμπτωμάτων. Στα αρχικά στάδια, οι υποστηρικτικές θεραπείες μπορεί να επαρκούν για να μπορούν οι ασθενείς να συνεχίσουν τις καθημερινές δραστηριότητές τους, χωρίς φαρμακευτική αγωγή.

Η φυσιοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση της ευελιξίας, στην ανακούφιση της μυϊκής δυσκαμψίας και στη μείωση του πόνου στις αρθρώσεις. Ένας λογοθεραπευτής και ειδικός στη γλωσσική θεραπεία μπορεί να παρέχει ασκήσεις και υποστηρικτική τεχνολογία, ώστε να βοηθήσει τους ασθενείς να αποκτήσουν ξανά δεξιότητες ομιλίας, καθώς και να τρώνε φαγητό και να καταπίνουν υγρά. Επίσης, βάσει εργοθεραπευτικών αξιολογήσεων, μπορεί να εξακριβωθεί ποιες αλλαγές μπορούν να γίνουν στο σπίτι, ώστε να βοηθήσουν τους ασθενείς να διατηρήσουν την ανεξαρτησία τους για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Η διαδικασία προσαρμογής ενός ανθρώπου σε μια ζωή με τη νόσο Πάρκινσον μπορεί να προκαλέσει μεγάλη αναστάτωση. Υπάρχουν πολλά και διάφορα είδη υποστήριξης τα οποία μπορούν να βοηθήσουν τους ασθενείς να αντιμετωπίσουν αυτές τις δυσκολίες, από τη συμμετοχή σε ομάδες υποστήριξης με άλλους ανθρώπους που βρίσκονται σε παρόμοιες καταστάσεις έως τη λήψη συμβουλευτικής από επαγγελματίες. Ο γιατρός μπορεί να παρέχει περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις υπηρεσίες που υπάρχουν σε τοπικό επίπεδο.

Εναλλακτικές θεραπείες

Πολλοί άνθρωποι ανακαλύπτουν ότι οι εναλλακτικές θεραπείες, σε συνδυασμό με άλλες θεραπείες, συμβάλλουν στη μείωση του στρες, της κατάθλιψης, της κόπωσης και του πόνου. Για παράδειγμα:

  • Το μασάζ προάγει τη χαλάρωση και μειώνει την αίσθηση έντασης στους μύες.
  • Η γιόγκα αυξάνει την ευελιξία και βελτιώνει την ισορροπία.
  • Ο διαλογισμός μειώνει το στρες και το άγχος.
  • Η τεχνική Alexander εστιάζει στη στάση του σώματος και την ισορροπία και μπορεί να συμβάλει στη μείωση της έντασης και του πόνου στους μύες.

Παρέμβαση

Η χειρουργική επέμβαση για τη νόσο Πάρκινσον ονομάζεται εν τω βάθει εγκεφαλική διέγερση. Σε αυτήν, ένας νευροδιεγέρτης (γεννήτρια παλμών) παρόμοιος με έναν καρδιακό βηματοδότη, εμφυτεύεται στο θωρακικό τοίχωμα. Αυτός ο βηματοδότης συνδέεται με τον εγκέφαλο με λεπτά καλώδια και στη συνέχεια χρησιμοποιείται ένα εξαιρετικά ασθενές ηλεκτρικό ρεύμα, ώστε να τονώνεται το τμήμα του εγκεφάλου που επηρεάζεται από τη νόσο Πάρκινσον.

Αν και η εν τω βάθει εγκεφαλική διέγερση δεν χρησιμοποιείται συχνά, συνιστάται σε ορισμένες περιπτώσεις, κυρίως όταν οι διαθέσιμες φαρμακευτικές θεραπείες δεν βοηθούν πλέον στον έλεγχο των συμπτωμάτων.

Διατροφή

Οι αλλαγές στη διατροφή δεν μειώνουν τις επιπτώσεις της νόσου Πάρκινσον, αλλά μπορούν να συμβάλουν στην αντιμετώπιση ορισμένων συμπτωμάτων. Αυτές περιλαμβάνουν:

  • Να αυξάνεται η πρόσληψη ινών και να καταναλώνονται αρκετά υγρά, ώστε να αντιμετωπίζονται προβλήματα με δυσκοιλιότητα.
  • Να αποφεύγεται η αφυδάτωση (η οποία μπορεί να προκληθεί από φάρμακα για τη ΝΠ) μέσω της πρόσληψης αρκετού νερού και υγρών.
  • Να εξασφαλίζεται η κατάλληλη ποσότητα αλατιού στη διατροφή, ώστε να αποφεύγεται η χαμηλή αρτηριακή πίεση και η ζάλη. Η συχνή κατανάλωση μικρών γευμάτων μπορεί επίσης να βοηθήσει.
Ορισμένες έρευνες δείχνουν ότι η μεσογειακή διατροφή μπορεί να συμβάλει στη μείωση της πιθανότητας ανάπτυξης νόσου Πάρκινσον. Αυτή η διατροφή έχει γενικά υψηλή περιεκτικότητα σε λαχανικά, φρούτα, όσπρια, ξηρούς καρπούς, φασόλια, δημητριακά, σιτηρά, ψάρια και ακόρεστα λίπη, όπως το ελαιόλαδο, και χαμηλή περιεκτικότητα σε κρέας και γαλακτοκομικά τρόφιμα.

Άσκηση

Η άσκηση μπορεί να είναι ευεργετική για ανθρώπους με νόσο Πάρκινσον διότι:

  • Συμβάλλει στην αύξηση της μυϊκής δύναμης.
  • Βελτιώνει την ευελιξία και την ισορροπία.
  • Μπορεί να ενισχύσει την ψυχική υγεία και να μειώσει την κατάθλιψη ή το άγχος.
Συχνά, ο ασθενής μπορεί να συνεχίσει ανεξάρτητα την άσκηση όπως το περπάτημα, το κολύμπι, την κηπουρική και τη γιόγκα, αφού διαγνωστεί με Πάρκινσον. Εναλλακτικά, οι γιατροί μπορεί να προτείνουν συνεδρίες με φυσιοθεραπευτή.

Πρόληψη

Δεν έχει βρεθεί ακόμη καμία θεραπεία που να εμποδίζει την εξέλιξη του Πάρκινσον, αν και έχει γίνει εκτεταμένη έρευνα σχετικά με τα οφέλη της σωματικής άσκησης σε νεότερες ηλικίες. Έχει αποδειχθεί ότι οι άνθρωποι που ασκούνται είναι λιγότερο πιθανό να εμφανίσουν νόσο Πάρκινσον.

Ωστόσο, ενώ η έρευνα υποδεικνύει ότι η άσκηση συνδέεται με χαμηλότερο κίνδυνο εμφάνισης Πάρκινσον, δεν έχει αποδειχτεί ότι η σωματική άσκηση καθαυτή αποτελεί την αιτία του μειωμένου κινδύνου. Απαιτείται περισσότερη έρευνα για να διαπιστωθεί εάν αυτά τα δύο στοιχεία συνδέονται άμεσα.

Επιστημονικές μελέτες

Η θεραπεία και η πρόληψη της νόσου Πάρκινσον αποτελεί σημαντικό τομέα έρευνας, ενώ η καλύτερη κατανόηση της πάθησης αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την ανάπτυξη κατάλληλων νέων φαρμάκων.

Μελέτες όπως εκείνη που διεξήχθη στη Φινλανδία το 2020 εξετάζουν τρόπους ενίσχυσης των επιπέδων ντοπαμίνης και προστασίας των εγκεφαλικών κυττάρων που παράγουν ντοπαμίνη από τη νέκρωση, ενώ άλλες έρευνες επικεντρώνονται στα αίτια των κινητικών συμπτωμάτων στη νόσο Πάρκινσον. Βάσει μελετών αυτού του είδους, οι επιστήμονες θεωρούν ότι στο μέλλον μπορούν να αναπτυχθούν καλύτεροι τρόποι αντιμετώπισης της νόσου Πάρκινσον.

Παραπομπές

  1.  GBD 2015 Neurological Disorders Collaborator Group. Global, regional, and national burden of neurological disorders during 1990–2015: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2015. Lancet Neurol. 2017;16(11):877-897. doi:10.1016/S1474-4422(17)30299-5
  2.  European Commission. Health research on Parkinson’s disease Accessed February 23, 2021. https://ec.europa.eu/research/health/pdf/factsheets/parkinsons.pdf
  3.  Aaseth J, Dusek P, Roos PM. Prevention of progression in Parkinson’s disease. Biometals. 2018;31(5):737-747. doi:10.1007/s10534-018-0131-5
  4.  Delic V, Beck KD, Pang KCH et al. Biological links between traumatic brain injury and Parkinson’s disease. Acta Neuropathol Commun. 2020;8(1):45. doi:10.1186/s40478-020-00924-7
  5.  Parkinson’s causes. The European Parkinson’s Disease Association (EPDA). Updated September 2018. Accessed February 2021 https://www.epda.eu.com/about-parkinsons/causes/
  6. The European Parkinson’s Disease Association (EPDA). Response to the European Commission’s Consultation on the Green Paper on a Common Strategic. Framework for future EU Research and Innovation Funding. Accessed February 2021. 
  7. Miller IN, Cronin-Golomb A. Gender differences in Parkinson’s disease: clinical characteristics and cognition. Mov Disord. 2010;25(16):2695-2703. doi:10.1002/mds.23388
  8.  Alcalay RN, Gu Y, Mejia-Santana H et al. The association between Mediterranean diet adherence and Parkinson’s disease. Mov Disord. 2012;27(6):771-4. doi:10.1002/mds.24918
  9.  Fan B, Jabeen R, Bo B et al. What and how can physical activity prevention function on Parkinson’s disease? Oxid Med Cell Longev. 2020;2020:4293071
  10.  Mahato AK, Kopra J, Renko J‐M et al. Glial cell line–derived neurotrophic factor receptor rearranged during transfection agonist supports dopamine neurons in vitro and enhances dopamine release in vivo. Mov Disord. 2020;35:245-255. doi:10.1002/mds.27943
  11.  Heo JY, Nam M-H, Yoon HH et al. Aberrant Tonic Inhibition of Dopaminergic Neuronal Activity Causes Motor Symptoms in Animal Models of Parkinson’s Disease. Curr Biol. 2020;30(2):276-291.e9. doi:10.1016/j.cub.2019.11.079
Μπορεί να σας ενδιαφέρει...

Επιληψία

Σε αυτού του είδους τις επιληπτικές κρίσεις, το παιδί χάνει για λίγο τη συνείδησή του, κοιτάζει με απλανές βλέμμα και δεν ανταποκρίνεται σε όσα συμβαίνουν γύρω του. Η συχνότητα και η διάρκειά τους είναι απρόβλεπτες, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ανησυχία στους γονείς και τα μέλη της οικογένειας.

Επιληψία

Τα περισσότερα παιδιά που πάσχουν από επιληψία μπορούν να πηγαίνουν κανονικά σε σχολεία και να μορφώνονται χωρίς σημαντικά προβλήματα, εφόσον υπάρχει καλή επικοινωνία μεταξύ οικογένειας και σχολείου.

Ψυχική υγεία

Η πανδημία COVID-19 είχε καταστροφικές επιπτώσεις στην παγκόσμια υγεία, με επακόλουθα τόσο στη σωματική όσο και στην ψυχική υγεία.

Καλώς ήρθατε πίσω

Για να αποκτήσετε πρόσβαση σε αυτές τις πληροφορίες, πρέπει να χρησιμοποιήσετε τα διαπιστευτήριά σας

Δεν έχετε προφίλ; Εγγραφείτε